Ik zit hier met een traan en een lach op het gezicht. Als ‘vrije geest’ op deze planeet heb je veel liefde en licht voor hetZelf nodig. Vooral om je staande te houden in deze bijzondere tijd van uitersten en maatschappij ‘zoals het hoort’.
Als kind begreep ik er geen snars van hoe mensen met elkaar omgaan. Waarom ruzie, haat, nijd, jaloezie, verdriet… waarom niet kiezen voor harmonie. Zelfs als kind probeerde ik al ‘harmonie’ te scheppen. Door braaf te zijn, de clown, grappenmaker te spelen, me in te houden, aan te passen… te slikken… mezelf weg te cijferen.
Dit hoofdstuk is intussen afgerond en het nieuwe hoofdstuk is al opgestart. Veel mensen in deze maatschappij kunnen niet ‘dealen’ met een vrije geest. Ze zijn ‘anders’, bekijken de wereld met andere ogen, vanuit hun empathisch hart namelijk. Ze zien wat er speelt, en voelen vooral compassie voor de ander en diens innerlijke strijd.
Even mocht ik weer proeven van ‘het prille begin van verliefd zijn’, de roze wolk. Wat een vreugde en plezier in de ontmoeting. Er was wel twijfel, maar goed, ik durfde te springen. En ga er dan ook voor. Mijn enthousiasme, creativiteit, onbevangenheid, onaangepastheid en eigenzinnigheid is blijkbaar toch weer ‘te veel van het goede’. Te vrij in gedachten, te veel ruimte gevend, grenzeloos? Ook dat label is mij ooit opgeplakt. Gewoon schaamteloos jezelf zijn… is nogal een ding… uiteindelijk! Toch maar kiezen voor de ‘comfortzone’ in plaats van ‘het avontuur’ samen beleven.
Van de ene kant trekt het mensen aan, de authenticiteit die iemand IS, maar als ‘puntje bij paaltje komt’, en je laat je in alle kleuren zien, trekt men zich terug. Weet waar je aan begint… zei ik nog. Oeps… dat betekent een ander leven dan ‘zoals het hoort’?!
Zo dat doet even pijn. Telkens weer het besef dat je ‘te vrij van geest’ bent, jij je niet meer wil inhouden en aanpassen. Je kiest voor jeZelf en de oude rol niet meer wil spelen. Je beseft in de ontwikkeling van je zelfmeesterschap, in je eigen kracht verankerd staan, dat je dit spel ontgroeid bent. Dat je geestelijk volwassen bent en door Alles heen kunt prikken. Je de verantwoordelijkheid voor je leven neemt, zonder oordeel naar anderen en iedereen in zijn/haar waarde laat. De ander dat ook eigenlijk graag wil, maar er nog niet klaar voor is uit de oude comfortzone te stappen. Ook dat begrijp ik, het betekent namelijk loslaten in de breedste zin van het woord.
Dat is voor velen nog ‘een brug te ver’. Ongegeneerd te staan voor wie je bent, in al je kwetsbaarheid en kleuren. Te kiezen voor jouw verlangens en behoeften, je hart te volgen, je passie te delen, je waarheid te spreken, je kansen te grijpen, te verbinden met anderen… van IK naar WIJ!
Ik ben trots op die ‘vrije vogel’ die ik ben. IK BEN DIE IK BEN… niet meer en ook niet minder dan een ander, maar wel vol vreugde, plezier en levenslust! En JA… ik geloof in magie en sprookjes… want liefde is alles en alles is liefde! Aho
